Rzut okiem – „Poliftowy” Jaguar XJ

Wreszcie! Zrobili to co powinni już dawno, czyli poprawili te kilka detali które moim skromnym zdaniem, absolutnie nie pasowały do „starego” XJ. W „starym” przednie lampy no ni hu hu mi nie pasowały. Jakoś tak wyglądało to nijak, ani to sportowe, ani to „limuzynowe”. Sprawa nie wyglądała aż tak źle jak w XF, gdzie ledowy pasek jest już całkowicie bez jakiegoś ciekawego i ładnego kształtu, ale dalej nie było w tym tego czegoś co by mnie urzekło. BMW F01 ma ciekawy kształt, taki dynamiczny, ale dalej w słusznym dla tej klasy, rozmiarze wozu. S klasa sprzed dwóch lat też ma całkiem dynamiczne lampy i pasują do całego pomysłu na kształt Mercedesów. A tutaj były dwa oka z ledowym paskiem. Bez szału. Bez charakteru.

Nie wiem czy przez przypadek, czy taki był zamysł, ale podoba mi się jak zewnętrzna obwódka przechodzi w szparę między maską a błotnikiem. Wygląda to naprawdę lekko, dynamicznie. I taką mam naturę, że kilka właśnie takich, drobnych detali potrafi całkowicie zmienić to jak postrzegam konkretne auto. Nie wiele się zmieniło ale już nie odstrasza, uwagę zwraca wszystko inne, a nie te paskudne soczewki i ich obudowy.

Lekkość kończy się kiedy spojrzymy na tył. Wtedy widać ten rozmiar! Podoba mi się. Mimo braku klasycznej, płaskiej tylnej klapy bagażnika, widać tą masę i wymiary. Ale dalej wygląda to żwawo.

A teraz coś co (niestety) z wiekiem ma dla mnie coraz większe znaczenie, czyli wnętrze. Kiedyś wystarczyło dla mnie to jak wóz wygląda z zewnątrz. W tym mnie widać, i sam kiedy odchodzę od zaparkowanego auta, muszę na nie spojrzeć i pomyśleć: „Kurde! Podoba mi się!”. Teraz trochę zdziadziałem i nie ukrywam że zaczynam dojrzewać do elegancji wewnątrz. W skrócie: no jest fajnie! Choć dla siebie wybrałbym tylko jedną konfigurację:

Biała skóra i wnętrze, to świetna rzecz! W katalogu wygląda super, jeszcze fajniej w rzeczywistości. Ale dbanie o stan tapicerki jest tutaj strasznie ważne. Widziałem raptem kilkuletnie auta które są ostro jeżdżone i mają jasne wnętrze. Niestety już po 5 sezonach niedbania, fotele wyglądają jakby miały 20 lat na karku. W porach i zakamarkach jest syf, wszystko żółknie i przestaje imponować a zaczyna straszyć. Dlatego jeśli miałbym się zdecydować na taki kolor, to tylko jeśli wiem że będzie mnie stać i będę się pilnować żeby przynajmniej raz na dwa miesiące zajechać do salonu detailingowego na odpowiednie konserwowanie takiego eleganckiego wykończenia.

Reszta wariantów nie jest zła. Tylko: szare jest… szare, czarne jest całkiem ok i jest to mój #2, a czerwone po prostu są „za sportowe”. Przecież to ma być limuzyna! I wiem że taki Jag wolny nie jest, to jednak dalej powinien służyć do połykania prostych na banach, a nie karuzel na Nürburgring.

Są dwa detale które nie pasują mi wewnątrz. Ta szkaradna obudowa głośnikach na drzwiach (wątpię żeby dało się z tym coś zrobić) i niebieskie podświetlenie w niektórych miejscach, które wcale a wcale, nie pasuje do drewna które wykańcza deskę (mam nadzieję że idzie zmienić barwę światła, przecież teraz komputery mogą wszystko!).

Podsumowując, jeszcze dwa lata temu, w sferze marzeń, kiedy w myślach wybierałem na którą limuzynę przeznaczyć pół miliona wyimaginowanych €uro, lista wyglądała tak:

Lider to niezmiennie Quattroporte, bo brzmi i wygląda bosko!

Następne F01 uwielbiam za ten klasyczny kształt (zaznaczam że nie lubię sedanów!), ale dzięki przednim lampom wygląda naprawdę żwawo, a „pręty” żarzące się z tyłu są boskie i jest to mój ulubiony detal.

S’ka jest po prostu OK, ma bardzo fajne wnętrze i prezentuje się jak to Mercedes, elegancko.

Jaguar był gdzieś tam poza podium. Ale teraz, kiedy nowa siódemka wygląda jakby na masce siadł słoń, Mercedes szaleje ze wzorami wewnątrz lamp i po prostu nie trafia w moje gusta, A8 z nowymi kierunkowskazami to jakiś odpust, XJ stoi nos w nos z Maserati, które też w nowej odsłonie, zgubiło coś co mnie przyciągało i już nie jest oczywistym i pierwszym wyborem.

I mimo że o takich limuzynach mogę sobie tylko popisać gdzieś na stronce, to daję Okejkę dla nowego czarnego kota.